پراکنش مکانی گونه های چوبی در جنگل های زاگرس شمالی (پژوهش موردی: جنگل های هواره خول)

با توجه به اهمیت جنگل­های زاگرس شمالی از نظر اقتصادی- اجتماعی، حفاظتی و احیایی و با توجه به اینکه تاکنون بیشتر تحقیقات صورت گرفته در رابطه با الگوی پراکنش مکانی در جنگل­های غرب کشور بیشتر در جنگل­ های شاخه زاد همسال (روی درخت) بوده است، الگوی پراکنش مکانی گونه ­های درختی در جنگل­ های هواره­ خول شهرستان بانه که به‌ صورت ترکیبی از جنگل­ شاخه زاد ناهمسال (روی زمین) و شاخه زاد همسال (روی درخت) اداره می­ شود، مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه­ برداری منظم –تصادفی و شبکه آماربرداری 300×200 متر، تعداد 60 نقطه نمونه ­برداری با استفاده از روش­ه ای فاصله ­ای نزدیک‌ ترین فرد، مربع­ تی و ترکیبی مورد اندازه ­گیری قرار گرفتند و تجزیه‌ و تحلیل داده­ ها به روش­ های فاصله­ ای شامل شاخص­ های جانسون و زایمر، ابرهارت، هاپکینز، هینز و شاخص C با استفاده از نرم­ افزار Ecological Methodology انجام شد. نتایج الگوی کپه­ ای را برای شاخص­ های جانسون و زایمر، ابرهارت و هینز، الگوی کپه ­ای به سمت تصادفی را برای شاخص C و الگوی یکنواخت را برای شاخص هاپکینز نشان داد. در نهایت الگوی پراکنش مکانی درختان در جنگل هواره­ خول به‌ صورت کپه­ ای تعیین شد. در کل نتایج نشان دادند که فاصله گرفتن الگوی پراکنش مکانی از حالت طبیعی در جنگل هواره­ خول بر اساس برخی از شاخص­ ها، به‌ طور عمده به شغل اصلی جنگل­نشینان که دامداری است و فعالیت­ های آنان (سرشاخه زنی، چرای دام و...) مربوط می­ شود.